Snel keuzes maken, snel afstuderen, snel de ware vinden, snel carrière maken, snel doelen bereiken; de maatschappij en onze omgeving kunnen ons het gevoel geven dat we mee moeten draaien met een hoog en veeleisend tempo.

In dit artikel wil ik je laten zien hoe je met de juiste schoenen aan, vrede kunt hebben met je eigen snelheid.

Mijn ritmeprobleem

Toen ik begon met rijlessen, wilde ik natuurlijk zo snel mogelijk mijn rijbewijs halen. Rijlessen zijn duur en daarnaast voelde ik ook een sterke, door mezelf aangeprate, sociale druk. Alleen bij het idee dat ik aan anderen moest vertellen dat ik gezakt zou zijn, voelde ik me waardeloos. (Ja, ik ben een behoorlijk onzeker persoon geweest.) Ook leek het alsof de andere leerlingen van mijn rijschool allemaal veel sneller leerden dan ik en het bijna allemaal nog in één keer haalden ook.

Maximum snelheid

Maar je kunt niet sneller leren autorijden dan je kunt, zoals je niet sneller kunt lopen dan waar je fysiek toe in staat bent. We kunnen onze richting bepalen en dat is heel mooi, maar als we eenmaal op ons doel afgaan hebben we maar beperkt invloed op hoe snel we dat zullen bereiken. We hebben een maximum snelheid. En als je die bereikt, zal nog harder willen gaan je alleen een hoop frustratie en gevoelens van waardeloosheid opleveren.

Je natuurlijke snelheid

Daarnaast is je maximum snelheid ook nog eens een snelheid waarop je niet altijd wilt lopen. Een tijdje houd je dit vol, maar op de lange termijn is het enorm uitputtend. Er bestaat ook zoiets als je natuurlijke snelheid: het ritme waarop je uit jezelf moeiteloos loopt. Af en toe kun je een sprintje trekken als dat nodig is, maar het gelukkigst ben je als je het grootste deel van je leven op dit natuurlijke tempo aflegt.

De juiste schoenen

Mijn rijlessen waren een complete lijdensweg voor me, omdat ik drie keer per week werd geconfronteerd met mijn ‘niet goed genoeg zijn’. Ik worstelde ontzettend met die gevoelens. Enerzijds het feit dat ik zoveel van mezelf eiste, anderzijds het gevoel dat ik niet aan die eisen kon voldoen.

Totdat ik twee weken voordat mijn examen gepland stond, nieuwe schoenen kocht. Ik sprak met mezelf af dat iedere dag dat ik deze schoenen aantrok, ik niet harder kon lopen dan ik kon. Met dat paar schoenen aan, respecteer ik altijd mijn eigen ritme. Al heeft de hele wereld commentaar wanneer ik te langzaam of te snel ga, als ik deze schoenen draag weet ik dat ik achter mezelf sta.

Ik heb ze daarna elke rijles aangehad, en tijdens het examen. Zodat ik mezelf niets meer kwalijk zou hoeven nemen als ik niet zou slagen: dat was namelijk slechts een gevolg van mijn eigen ritme. En als je je best hebt gedaan op dat ritme, weet je dat je dus niet beter kan en hóéft te kunnen. Het is goed zo.