Na een weekend liften in het buitenland was ik smoorverliefd op een jongen met wie ik ongeveer een jaar bevriend was. We vonden elkaar al langere tijd aantrekkelijk maar ik had hem nooit als “relatiemateriaal” gezien omdat ik wist dat hij in staat was om vreemd te gaan en het zijn partner niet te vertellen. Maar nu zat ik daar, met de heftigste vlinders in mijn buik die ik sinds jaren gevoeld had. Wat te doen?

Mijn eerste open relatie

Ik besloot een min of meer open relatie met hem te beginnen. We waren in principe monogaam, maar ik legde hem uit dat als er iets met een ander meisje gebeurde, hij dat gewoon kon vertellen en dat ik onze relatie er niet om zou beëindigen. Dat ik het pijnlijk zou vinden als hij met een andere meisje seks zou hebben, maar het vooral nog pijnlijker vond als hij daar niet eerlijk over zou kunnen zijn.

Dat ging een paar maanden zo door, en ik bleef nadenken over mijn standpunt in deze voor mij totaal onwennige situatie. Als mijn vriend, vanuit zijn vrijheid, zou besluiten met een ander meisje seks te hebben en het enige wat hem tegenhield was onze relatie – wilde ik dan eigenlijk wel dat hij zich tegen liet houden? Zou het niet ontzettend mooi zijn als ik in staat zou zijn hem (en haar) dat moment te gunnen?

Geen regels, maar wat dan wel?

Mijn zoektocht naar wat ik ‘liefhebben in vrijheid’ noem, was begonnen. Geen regels meer over wat er allemaal niet zou mogen in een relatie, geen taboes, maar de mogelijkheid om met elkaar te kunnen delen wat we voor anderen voelden; iets wat de intimiteit met je partner juist kan versterken. Waar dan precies wel de grenzen lagen was een raadsel voor mij en mijn vriend van destijds, want we deden elkaar tenslotte toch pijn als we seks hadden met iemand anders.

Ik geloof er echter in dat het niet iets slechts ís dat mijn vriend seks zou hebben met iemand anders, maar dat ik zo geconditioneerd ben door de maatschappij dat ik het als slecht ben gaan bestempelen. In feite gebeurt er iets moois: iemand van wie ik hou geniet van het contact met een andere vrouw. Waarom doet het dan toch zoveel pijn?

Het negatieve geloof

In Verslaafd aan liefde beschrijft Jan Geurtz dat dit te maken heeft met ons negatieve geloof: het geloof diep van binnen dat we niet goed genoeg zijn. Als mijn vriend vrijt met iemand anders, ben ik bang dat dat is omdat ik niet goed genoeg ben. Het triggert mijn angst om verlaten te worden, die weer voortkomt uit de angst om afgewezen te worden. En waarom is het zo erg om afgewezen te worden? Omdat ik diep van binnen geloof dat ik niet goed genoeg ben, en dus mijzelf afwijs.

[bol_product_links block_id=”bol_551e4333a9bff_selected-products” products=”1001004006534706,9200000025901446″ name=”Jan Geurtz” sub_id=”” link_color=”C04E57″ subtitle_color=”C04E57″ pricetype_color=”000000″ price_color=”C04E57″ deliverytime_color=”68A699″ background_color=”FFFFFF” border_color=”ACCEC7″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”0″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Blijven zoeken

Ook met mijn huidige vriend ben ik weer een vrije relatie begonnen, en dat brengt vraagstukken met zich mee. Hoe laat je de ander vrij terwijl je ook jezelf geeft wat je nodig hebt? Wanneer gun je de ander iets, en wanneer cijfer je jezelf weg? Mijn vriend en ik blijven vooral praten over alles wat er in ons omgaat en wat we nodig hebben, iedere keer dat er iets gebeurt. Het is een zoektocht en ik hoop de komende tijd meer artikelen te kunnen schrijven over dit thema.